Leuke anekdote van John de Mol Senior over zijn zoon John de Mol
Als journalist kom je veel mensen tegen en vaak zijn dat heel interessante en vriendelijke mensen. Zo kwam ik enkele jaren geleden, naast mijn geboorteplaats Amsterdam, regelmatig in ’t Gooi en dan vooral in Laren. Vaak nam ik dan mijn hond Julio mee, zodat hij ook even wat frisse lucht kreeg en wat andere honden kon ontmoeten.
Tijdens mijn wandelingen door Laren kwam ik, met name door Julio, in 2013 in aanraking met de sympathieke meneer John de Mol Senior en zijn charmante vrouw Hannie, die beiden tot mijn spijt niet lang daarna helaas zijn overleden. Zij zaten heel vaak op hun vaste stek bij het bekende restaurant Bodega Bodega en zagen dat volgens mij als verlenging van hun woonkamer. Ze kwamen daar natuurlijk heel veel bekenden tegen en dat betekende dat het terras van Bodega Bodega altijd vol zat met gezellig converserende mensen waar veel gelachen werd.
John de Mol Senior op het terras van Bodega Bodega tijdens Koninginnedag 2013
Ik ging daar ook een keer plaats nemen en toen kwam ik in gesprek met de heer en mevrouw de Mol. Als hondenliefhebbers kwamen we in gesprek over Julio, een Galdo Espagnol, en ik vertelde dat we Julio uit Spanje hadden gered van een hele akelige plaats. Een stichting, die Spaanse Galgo Espangnols opving, had ons getipt dat ze bij toeval een puppy hadden gevonden van 6 weken oud en of wij die met ons gezin wilde adopteren. Dat hebben wij direct gedaan en wij hebben 13 jaar lang genoten van de liefde van Julio.
Na ons eerste contact heb ik de heer en mevrouw de Mol regelmatig gesproken op het terras van Bodega Bodega hetgeen altijd heel aangenaam was met de prachtigste verhalen.
Tijdens een van onze gesprekken vertelde de heer de Mol Senior mij een heel leuk verhaal over zijn zoon John de Mol. De heer en mevrouw de Mol hadden zelf een hond en deze speelt de hoofdrol in het grappige verhaal. De heer de Mol vertelde mij namelijk dat ondanks de drukte hun zoon John de Mol af en toe bij hun langs kwam voor een bezoekje. Zoals bekend, draagt John de Mol over het algemeen een colbert. Het was de hond opgevallen dat als John de Mol zijn colbert uit deed hij langer op bezoek bleef bij zijn ouders. Als hij zijn colbert aan hield, was het bezoek van kortere duur.
Hun hond was een hele intelligente hond en dat bleek volgens de heer de Mol Senior uit het volgende. Op het moment dat John de Mol op bezoek kwam, ging hun hond meteen trekken aan de mouw van het colbert van hun zoon John de Mol. Dat was niet alleen speelsheid, maar vooral bedoeld om ervoor te zorgen dat John de Mol zijn colbert uit zou doen met als gevolg dat hij langer op bezoek zou blijven. Hun hond vond het blijkbaar heel gezellig als John de Mol op bezoek kwam en langer bleef.
Elke keer dat John de Mol op bezoek kwam, hing de hond van de heer en mevrouw de Mol aan de mouw van het colbert van hun zoon. De heer de Mol Senior vond dit zo opvallend en zo leuk dat hij dit met mij als hondenliefhebber wilde delen. Ik vond het inderdaad een heel bijzonder en grappig verhaal en heb het nooit vergeten.
Julio op zijn favoriete plek
Julio had andere kwaliteiten, zoals heel lang slapen, maar af en toe moet ik denken aan dit prachtige verhaal over de bijzondere interactie tussen hond en mens. De hond is niet voor niets door velen gewenst als trouw huisdier dat meteen wordt aanvaard als extra gezinslid en altijd onvoorwaardelijk liefde geeft aan haar of zijn vrouwtje, baasje en andere gezinsleden.
Julio was ook wel te spreken over t’ Bonte Paard in Laren
Mijn verhaal is geen Kerstverhaal, maar zou een Kerstverhaal kunnen zijn, aangezien het over familie en liefde gaat en plezier in het leven.
Amsterdam Today wenst iedereen alvast prachtige en waardevolle Kerstdagen en geniet vooral van de kleine dingen in het leven!
Photo Credits: Amsterdam Today
