Is de media medeplichtig aan ellende?

De media heeft een belangrijke taak en dat is op een interessante en objectieve manier te verslaan wat er in de wereld gebeurd. Dat kan zoals gezegd interessant, maar ook oppervlakkig. Diepgang is gewenst, maar sensatie is waar het vaak om gaat.

Welke verantwoordelijkheid moet de media nemen bij de verslaggeving?

Sowieso is fact checking van het grootste belang. Net als hoor en wederhoor. Vervolgens dient er een boeiend verslag gemaakt te worden van het nieuwsfeit. Het liefst aangevuld met een indrukwekkende foto of beeldmateriaal.

Wat de verantwoordelijkheid betreft, zijn daar verschillende meningen over. Journalisten moeten net als iedereen geld verdienen en hebben te maken met redacties. Redacties zijn afhankelijk van door de lezers graag gelezen nieuwsfeiten en tevens van het aantal lezers, want bereik betekent dat de adverteerders tevreden worden gesteld, aangezien zij hun goederen of diensten bij hun klanten willen aanprijzen en winst willen maken. Deze vorm van geld verdienen is waardig. De media verdient op een eerlijke manier haar brood.

Alles voor de lees- of kijkcijfers

Wat echter opvalt, is dat diverse media zich bezig houden met diepgang en dat nog veel meer media gericht is op sensatie. Sensatie heeft vooral te maken met begrippen als “alles voor de lees- of kijkcijfers” en hebben als functie om zoveel mogelijk aandacht te trekken zonder de onderwerpen echt naar waarde te schatten. Aandacht en daarom geld is belangrijk.

Kwaliteitsjournalistiek

Daarnaast heb je de kwaliteitsjournalistiek, die aan onderzoek doet en bepaalde misstanden aan de kaak stelt en dieper op de materie ingaat. Deze vorm van journalistiek gaat de breedte en de diepte in en tracht op een indrukwekkende manier een bepaald onderwerp te behandelen.

In beide gevallen echter is de verantwoordelijkheid nemen over de te behandelen onderwerpen van groot belang. Hiermee bedoel ik het volgende. Een verslag van een grote brand of de scheiding van een bekende persoonlijkheid brengt sensatie met zich mee. Een verslag van een politiek gevoelig onderwerp of een grove misstand brengt onderzoeksjournalistiek met zich mee. Allemaal prima, maar in de media word je vaak geconfronteerd met allerlei vormen van ellende en deze brengen ook veel aandacht op, maar hoe ga je daarmee om als je weet welke reden achter de ellende zit?

Met rottigheid krijg je aandacht

Welke onderwerpen krijgen echter veel te vaak aandacht van de media? Dat zijn onderwerpen waar de personen en partijen het erom doen om aandacht te krijgen op een negatieve manier. Dat zijn bijvoorbeeld personen, die een groep gijzelen, omdat ze weten dat de media daarop ingaat. Dat zijn vaak politieke of religieuze groeperingen, die allemaal ellende uithalen om de pers te halen. Rottigheid uithalen betekent in feite altijd aandacht van de pers. Aandacht van de pers betekent het kunnen verspreiden van de boodschap van de betrokken partijen, die daar ellende voor moeten veroorzaken. Ellende betekent aandacht en ellende betekent daardoor gratis reclame voor de boodschap van de veroorzakers van ellende.

Medeplichtig aan ellende?

De media gaat nog steeds in op deze ellende, want dan weten ze dat ze lezers of kijkers trekken. Deze lezers en kijkers worden vervolgens geconfronteerd met de ongewenste boodschap van de personen of groeperingen, die zo nodig aandacht willen. Is dit echter de functie van de media? Het verspreiden van boodschappen van personen of groeperingen op basis van ellende? Niemand zit op hun boodschappen te wachten, maar omdat er mensen voor vermoord worden, krijgt het altijd de aandacht van de media. Je zou kunnen beweren dat de media daardoor medeplichtig is aan bepaalde vormen van ellende. Zonder aandacht van de media voor dit soort ellende zou er minder ellende zijn. Zonder aandacht van de media zouden deze personen of groeperingen advertentieruimte moeten kopen. Dat hoeven ze echter niet te doen, want de media maakt gratis reclame voor hun boodschap als de ellende maar groot genoeg is.

Voorbeeld

Als voorbeeld zou je ook kunnen denken aan diefstal. Diefstal gedijt, omdat bepaalde personen gestolen goederen kopen. Als niemand gestolen goederen zou kopen, zou de markt van gestolen goederen snel opdrogen en is diefstal niet meer rendabel.
Als de media zich niet meer bezig houdt met het aandacht geven aan ellende, die wordt veroorzaakt door personen of groeperingen, die gratis hun boodschap via de media willen verspreiden, houdt de ellende voor een groot deel vanzelf op.

De media kan zich aanpassen

De wereld zit vol met nieuwsfeiten, die wel de moeite waard zijn om aandacht te geven en niet gericht zijn om gratis aandacht te vragen via ellende voor politieke of religieuze boodschappen. Dat betekent wel dat de media zich zal moeten aanpassen. Gaat dit ooit gebeuren? Het zou een hoop ellende schelen.

Gelukkig werd onlangs melding gemaakt in de media dat namen van “lone wolf” terroristen niet meer genoemd dienen te worden in de media, aangezien deze terroristen graag hun naam in de media zien verschijnen. Dat is een begin!

Via deze link kunt u een bericht lezen dat eerder op Amsterdam Today is gepubliceerd over gijzelaars, die de media aanklagen.

Belangrijke vraag

Is de media in staat om onderling af te spreken om geen verslag meer te doen van de ellende, die veroorzaakt wordt door bepaalde groeperingen, die de media “misbruiken” om op een negatieve manier hun politieke en/of religieuze boodschap te verkondigen?

Auteur: Frank Scheers

Photo credit: foter.com